De herfst is begonnen.
Nou kan je er over discussiëren of dat zo is of niet. 1 of 21 september?
Het weer twijfelt niet en is al aardig herfstig, nat en winderig.
Het blad verkleurt vroeg dit jaar vanwege de vele zon in de lente.
En wij? Wij starten weer met van alles na de grote vakantie.
In een tegengestelde beweging aan de herfst. Geen nieuwe lente, nieuw begin, maar nieuwe herfst nieuw begin.
Hoe vaak maken we van dat soort tegenstrijdige bewegingen?
Ik zit er in elk geval weer in een.
Ik ben met “Je Natuurlijke Zelf” begonnen vanuit een nieuw thema te werken.
Ook ben ik deze week gestart met een nieuw opleidingsjaar shiatsumassage, het oude maar zeker nog erg levend.
Dat doe ik al meer dan 35 jaar en is ook iets dat ik langzaamaan wil gaan loslaten.
Daarvoor heb ik 2 fantastische vrouwen gevonden die dat willen gaan overnemen.
Ze dragen shiatsu een warm hart toe.
Maar natuurlijk doen ze het op hun eigen manier, anders dan ik.
Geen probleem natuurlijk, iedereen heeft een eigen manier van werken en dat hoort ook zo vind ik.
Maar kom er stiekem ook achter dat het daarom niet per se makkelijk is, een uitdaging dus.
De tijd zal het leren, maar zo ongemerkt leeft de vraag hoe en: ga ik het kunnen?
Dat is het dilemma van het overlaten, je overgeven aan de stroom die op gang komt na een keuze.
Deze keuze heb ik niet in een opwelling, maar wel duidelijk gemaakt.
Als ik er helemaal achter sta opent zich de weg vanzelf.
Dat heb ik al zo vaak heb ervaren maar heb er nog steeds vaak moeite mee heb het echt te geloven, te vertrouwen.
Het gaat lukken, dat weet ik. Ik twijfel niet als ik daarover voel.
Maar zodra ik ga bedenken hoe het allemaal moet ga ik in de verwarring, onrust, angst.
Ik ben een kei in het creëren van mijn eigen monsters.
En dan gaat het ineens niet meer zoals ik wens.
Dan gaat het langzaam en moeizaam. Terwijl ik weet dat het allemaal anders kan.
Dat anders is krachtig als het gebeurt vanuit een hogere frequentie.
Dan is alles zoals het behoort te zijn, dan word ik niet meer onderuit gehaald door lagere energieën.
Positief en negatief blijven hun werking houden op aarde maar de verschillen hebben minder invloed.
Stabiliteit in alle situaties helpt me dan door te gaan.
Ik ken het en weet dat ik het kan maar sta er nog niet altijd even stevig in.
Deze week met de volle maan was het weer zo’n voorbereiding daarop.
In een hogere frequentie komen, klaar zijn en er staan.
Dan gebeurt er al dagen daarvoor van alles, een soort achtbaan van gevoelens en gedachten .
Veel mensen hoorde ik daarover.Bij allemaal was het lastig en dat loste pas op na een stevige huilbui.
Ikzelf had dat ook. Weerstand, doorgaan, niks voelen, alles voelen en er niet uitkomen tot die bevrijdende huilbui.
Toen was het weer los, kon ik verder, gelouterd, losgelaten? Wat, ik weet het niet maar het voelt zoveel lichter.
Ik weet dat dat helpt, maar het komt pas dan wanneer je er werkelijk klaar voor bent, je er echt aan toe bent.
Nog meer reden om niet meer alles in de hand te willen houden, dus voortaan…. nou ja hardnekkig, koppig ben ik ook.
Maar is dat echt mijn Natuurlijke Zelf, ik zoals ik echt ben?
Daarover en meer a.s. woensdagavond in de lezing: Je Natuurlijke Zelf.
Je bent van harte welkom.
Ook op de workshops die later allemaal vanuit hetzelfde thema worden gegeven.
Klik hier om bij Je Natuurlijke Zelf te komen